Kryzys obrony cywilnej. Perspektywa instytucjonalna [draft artykułu]

Późną jesienią 2022 roku postanowiłem zebrać przemyślenia na temat kryzysu formacji ochrony ludności w Polsce. Artykuł na ten temat ukaże się w Studiach z Polityki Publicznej w Szkole Głównej Handlowej w 2023 roku (cykl wydawniczy jest potwornie długi). Jako że fatalny stan prawny nie uległ zmianie przez ostatnie półrocze postanowiłem udostępnić Czytelnikom ten tekst w jego roboczej (draft) wersji. Zachęcam do komentarzy.

Poniżej streszczenie i link do tekstu.

Streszczenie

W artykule przeanalizowano zagadnienie kryzysu instytucji Obrony Cywilnej w Polsce. Instytucja ta przeszła znaczną transformację w ciągu ostatnich 30 lat, a pod koniec drugiej dekady XXI wieku uległa zupełnej marginalizacji, której główną przyczyną jest wprowadzenie nowszego systemu zarządzania kryzysowego. Celem autora jest ukazanie tego procesu w zarysie. Aby osiągnąć ten cel problem ukazano z perspektywy historycznej, koncepcyjnej i systemowej. Autor odwołuje się zwłaszcza do teorii instytucjonalnej, która ma długą tradycję w badaniu problemów społecznych na gruncie ekonomii, socjologii, politologii. W tekście dominuje metodyka badań jakościowych (pogłębiona analiza dokumentów prawno-doktrynalnych, analiza teoretyczna drugiego stopnia), uzupełniona własnymi obserwacjami, podczas badań realizowanych w czasie pracy dla resortu obrony narodowej.

Słowa kluczowe: obrona cywilna, ochrona ludności, system, kryzys, zarządzanie kryzysowe.